İngilizce “kişi” (person) kelimesinin Latince’de “maske” anlamına gelen “persona” kelimesinden geldiğini biliyor muydunuz? Bu durum, maske metaforunun kişiliğin tanımlanmasında toplum tarafından arzu edilen dış görünüşleri temsil etmesinden kaynaklanıyor.
İslam coğrafyasının “Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol!” düsturunun aksine, batı kültüründe gelişerek tüm dünyada kabul gören kişilik kavramının özünün kendini maskeleme fikrine dayanması pek de şaşırtıcı olmasa gerek!
Latince kökenli dillerden dilimize giren “Maske” kelimesinin kökeninin ise Arapça “maskara” kelimesine dayandığı düşünülüyor. Bilinen gülünç, soytarı ve kepaze gibi anlamların yanı sıra maskara kelimesi karnaval anlamı da taşıyor.
Pandemi sürecinde toplum içinde yüzümüzde gerçekten bir maske ile dolaşma ihtiyacı zuhur edince başlangıçta çoğumuz bu durumu yadırgamıştık. Tıpkı Arapça kökeninde olduğu gibi ilk zamanlar maske takınca kendilerini gülünç duruma düşmüş hissedenler bile oluyordu.
Ancak pandeminin tekrar güç kazandığı şu günlerde hoşumuza gitmese de maske kullanmaya alışmamız gerektiğini kabullendik ve maskeler günlük hayatımızın önemli bir parçası haline geldi. Buna rağmen azımsanamayacak miktarda kişinin maskelerle yaşamayı kabullenememesi pandemi ile mücadeleye büyük zararlar vermeye başladı.
Maskenin toplumsal yaşamın en önemli gereksinimlerinden birisi olduğu şu dönemde bazı insanların ısrarla sürdürdükleri ‘maskaralığı’ bırakıp pandemi kurallarına dikkatli bir şekilde riayet ettiklerini görebilmek en büyük dileğimizdir…