“Kapılar vardır…” derdi bir meslektaşım “seni karşısında gördüğünde kendiliğinden açılır. Kapılar vardır, açabilmek için omuz atman lazım!”
Maalesef hayat herkese eşit bir şekilde dağıtmıyor kapıların anahtarlarını… Tıpkı o kapılara ulaşabilmek için tırmanmanız gereken merdivenlerde olduğu gibi!
Bazılarını yürüyen merdivenler karşılıyor hayat yokuşunda. O merdivenler ki kimisini zirveye taşırken kimisini aynı süratte aşağı doğru sürüklüyor… Ne kadar ters yönde yürümeye çalışırsan çalış nafile!
Bazı merdivenler dimdik, basamakları kırık, çıkabilene aşk olsun!
Bazı merdivenlere yağ dökmüşler, bazılarına ise halı sermişler…
“Hayatta hiçbir kapıyı kırmadan açamadım!” diye eklemişti, hayatın sürekli yüzüne kapattığı kapıları açmaya takati kalmadığını hissedip son kapıyı bir an evvel açabilmek uğruna intihar etmeden kısa bir süre önce…